Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Italia, ad mortem si te—Fors dicta refutet!—
- prodiderim, natam et conubia nostra petentem?
- Respice res bello varias; miserere parentis
- longaevi, quem nunc maestum patria Ardea longe
- dividit. Haudquaquam dictis violentia Turni
- flectitur: exsuperat magis aegrescitque medendo.
- Ut primum fari potuit, sic institit ore:
- Quam pro me curam geris, hanc precor, optime, pro me
- deponas letumque sinas pro laude pacisci:
- et nos tela, pater, ferrumque haud debile dextra
- spargimus; et nostro sequitur de volnere sanguis.
- longe illi dea mater erit, quae nube fugacem
- feminea tegat et vanis sese occulat umbris.
- At regina, nova pugnae conterrita sorte,
- flebat et ardentem generum monitura tenebat:
- Turne, per has ego te lacrimas, per siquis Amatae
- tangit honos animum (spes tu nunc una, senectae
- tu requies miserae, decus imperiumque Latini
- te penes, in te omnis domus inclinata recumbit).
- unum oro: desiste manum committere Teucris.