Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Qui te cumque manent isto certamine casus,
- et me, Turne, manent: simul haec invisa relinquam
- lumina nec generum Aenean captiva videbo.
- Accepit vocem lacrimis Lavinia matris
- flagrantis perfusa genas, quoi plurimus ignem
- subiecit rubor et calefacta per ora cucurrit.
- Indum sanguineo veluti violaverit ostro
- siquis ebur, aut mixta rubent ubi lilia multa
- alba rosa: talis virgo dabat ore colores.
- Illum turbat amor, figitque in virgine voltus:
- ardet in arma magis paucisque adfatur Amatam.
- Ne, quaeso, ne me lacrimis neve omine tanto
- prosequere in duri certamina Martis euntem,
- O mater; neque enim Turno mora libera mortis.
- Nuntius haec Idmon Phrygio mea dicta tyranno
- haud placitura refer: cum primum crastina caelo
- puniceis invecta rotis Aurora rubebit,
- non Teucros agat in Rutulos, Teucrum arma quiescant
- et Rutuli; nostro dirimamus sanguine bellum,
- illo quaeratur coniunx Lavinia campo.