Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- quae modo victorem Latio Pallanta ferebat.
- Arcades ad portas ruere et de more vetusto
- funereas rapuere faces; lucet via longo
- ordine flammarum et late discriminat agros.
- Contra turba Phrygum veniens plangentia iungit
- agmina. Quae postquam matres succedere tectis
- viderunt, maestam incendunt clamoribus urbem.
- At non Evandrum potis est vis ulla tenere,
- sed venit in medios. Feretro Pallanta reposto
- procubuit super atque haeret lacrimansque gemensque,
- et via vix tandem vocis laxata dolore est.
- Non haec, O Palla, dederas promissa parenti,
- cautius ut saevo velles te credere Marti;
- haud ignarus eram, quantum nova gloria in armis
- et praedulce decus primo certamine posset.
- Primitiae iuvenis miserae bellique propinqui
- dura rudimenta et nulli exaudita deorum
- vota precesque meae! Tuque, O sanctissima coniunx,
- felix morte tua neque in hunc servata dolorem!
- Contra ego vivendo vici mea fata, superstes