Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- saepe manu multisque oneravit limina donis.
- Cui rex aetherii breviter sic fatur Olympi:
- Si mora praesentis leti tempusque caduco
- oratur iuveni meque hoc ita ponere sentis,
- tolle fuga Turnum atque instantibus eripe fatis
- hactenus indulsisse vacat. Sin altior istis
- sub precibus venia ulla latet totumque moveri
- mutarive putas bellum, spes pascis inanis.
- Et Iuno adlacrimans: Quid si, quae voce gravaris,
- mente dares atque haec Turno rata vita maneret?
- Nunc manet insontem gravis exitus, aut ego veri
- vana feror. Quod ut O potius formidine falsa
- ludar et in melius tua, qui potes, orsa reflectas!
- Haec ubi dicta dedit, caelo se protinus alto
- misit, agens hiemem nimbo succincta per auras,
- Iliacamque aciem et Laurentia castra petivit.
- Tum dea nube cava tenuem sine viribus umbram
- in faciem Aeneae, visu mirabile monstrum,
- Dardaniis ornat telis clipeumque iubasque
- divini adsimulat capitis, dat inania verba,