Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- quo nunc Turnus ovat spolio gaudetque potitus.
- Nescia mens hominum fati sortisque futurae
- et servare modum, rebus sublata secundis!
- Turno tempus erit, magno cum optaverit emptum
- intactum Pallanta et cum spolia ista diemque
- oderit. At socii multo gemitu lacrimisque
- impositum scuto referunt Pallanta frequentes.
- O dolor atque decus magnum rediture parenti
- haec te prima dies bello dedit, haec eadem aufert,
- cum tamen ingentis Rutulorum linquis acervos.
- Nec iam fama mali tanti, sed certior auctor
- advolat Aeneae, tenui discrimine leti
- esse suos, versis tempus succurrere Teucris.
- Proxima quaeque metit gladio latumque per agmen
- ardens limitem agit ferro, te, Turne, superbum
- caede nova quaerens. Pallas, Euander, in ipsis
- omnia sunt oculis, mensae, quas advena primas
- tunc adiit, dextraeque datae. Sulmone creatos
- quattuor hic iuvenes, totidem, quos educat Ufens,
- viventis rapit, inferias quos immolet umbris