Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- in Pallanta diu librans iacit atque ita fatur:
- Adspice, num mage sit nostrum penetrabile telum.
- Dixerat; at clipeum, tot ferri terga, tot aeris,
- quem pellis totiens obeat circumdata tauri,
- vibranti cuspis medium transverberat ictu
- loricaeque moras et pectus perforat ingens.
- Ille rapit calidum frustra de volnere telum:
- una eademque via sanguis animusque sequuntur.
- Corruit in volnus, sonitum super arma dedere
- et terram hostilem moriens petit ore cruento.
- Quem Turnus super adsistens,
- Arcades, haec, inquit, memores mea dicta referte
- Euandro; qualem meruit, Pallanta remitto.
- Quisquis honos tumuli, quidquid solamen humandi est,
- largior. Haud illi stabunt Aeneia parvo
- hospitia. Et laevo pressit pede talia fatus
- exanimem, rapiens immania pondera baltei
- impressumque nefas, una sub nocte iugali
- caesa manus iuvenum foede thalamique cruenti,
- quae Clonus Eurytides multo caelaverat auro;