Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  • infelix sua tecta supervolitaverit alis?
  • Omnia, quae Phoebo quondam meditante, beatus
  • audiit Eurotas, iussitque ediscere laurus,
  • ille canit: pulsae referunt ad sidera valles;
  • cogere donec ovis stabulis numerumque referri
  • iussit, et invito processit Vesper Olympo.
    • Meliboeus
    1. Forte sub arguta consederat ilice Daphnis,
    2. compulerantque greges Corydon et Thyrsis in unum,
    3. Trhyrsis ovis, Corydon distentas lacte capellas,
    4. ambo florentes aetatibus, Arcades ambo,
    5. et cantare pares, et respondere parati.
    6. Huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrtos,
    7. vir gregis ipse caper deerraverat; atque ego Daphnim
    8. aspicio. Ille ubi me contra videt: “Ocius” inquit
    9. “huc ades, O Meliboee, caper tibi salvus et haedi;
    10. et, si quid cessare potes, requiesce sub umbra.
    11. huc ipsi potum venient per prata iuvenci,
    12. hic viridis tenera praetexit arundine ripas
    13. Mincius, eque sacra resonant examina quercu.”
    14. Quid facerem? Neque ego Alcippen, nec Phyllida habebam,