Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. Nec te paeniteat calamo trivisse labellum:
  2. haec eadem ut sciret, quid non faciebat Amyntas?
  3. est mihi disparibus septem compacta cicutis
  4. fistula, Damoetas dono mihi quam dedit olim,
  5. et dixit moriens: “Te nunc habet ista secundum.”
  6. dixit Damoetas, invidit stultus Amyntas.
  7. Praeterea duo, nec tuta mihi valle reperti,
  8. capreoli, sparsis etiam nunc pellibus albo,
  9. bina die siccant ovis ubera; quos tibi servo:
  10. iam pridem a me illos abducere Thestylis orat;
  11. et faciet, quoniam sordent tibi munera nostra.
  12. Huc ades, O formose puer: tibi lilia plenis
  13. ecce ferunt Nymphae calathis; tibi candida Nais,
  14. pallentis violas et summa papavera carpens,
  15. narcissum et florem iungit bene olentis anethi;
  16. tum casia atque aliis intexens suavibus herbis,
  17. mollia luteola pingit vaccinia calta.
  18. Ipse ego cana legam tenera lanugine mala,
  19. castaneasque nuces, mea quas Amaryllis amabat;
  20. addam cerea pruna: honos erit huic quoque pomo;