Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- sirpiculis medio puluere ferre rosam.
- nam quid ego adiciam, de quo mihi maxima fama est,
- hortorum in manibus dona probata meis?
- caeruleus cucumis tumidoque cucurbita uentre
- me notat et iunco brassica uincta leui;
- nec flos ullus hiat pratis, quin ille decenter
- impositus fronti langueat ante meae.
- at mihi, quod formas unus uertebar in omnis,
- nomen ab euentu patria lingua dedit;
- et tu, Roma, meis tribuisti praemia Tuscis,
- (unde hodie Vicus nomina Tuscus habet),
- tempore quo sociis uenit Lycomedius armis
- atque Sabina feri contudit arma Tati.
- uidi ego labentis acies et tela caduca,
- atque hostis turpi terga dedisse fugae.
- sed facias, diuum Sator, ut Romana per aeuum
- transeat ante meos turba togata pedes.
- sex superant uersus: te, qui ad uadimonia curris,
- non moror: haec spatiis ultima creta meis.
- stipes acernus eram, properanti falce dolatus,