Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- nec forma aeternum aut cuiquam est fortuna perennis:
- longius aut propius mors sua quemque manet.
- tu quoniam es, mea lux, magno dimissa periclo,
- munera Dianae debita redde choros,
- redde etiam excubias divae nunc, ante iuvencae;
- votivas noctes, ei mihi solve decem!
- HESTERNA, mea lux, cum potus nocte vagarer,
- nec me servorum duceret ulla manus,
- obvia nescio quot pueri mihi turba minuta
- venerat (hos vetuit me numerare timor);
- quorum alii faculas, alii retinere sagittas,
- pars etiam visa est vincla parare mihi.
- sed nudi fuerant. quorum lascivior unus,
- 'Arripite hunc,' inquit, 'iam bene nostis eum
- hic erat, hunc mulier nobis irata locavit.'
- dixit, et in collo iam mihi nodus erat.
- ---hic alter iubet in medium propellere, at alter,
- 'Intereat, qui nos non putat esse deos!
- haec te non meritum totas exspectat in horas:
- at tu nescio quas quaeris, inepte, fores.