De Rerum Natura
Lucretius
-
- igniscat tamen in spatio longoque meatu,
- dum venit amittens in cursu corpora quaedam
- grandia, quae nequeunt pariter penetrare per auras,
- atque alia ex ipso conradens portat
- parvola, quae faciunt ignem commixta volando;
- non alia longe ratione ac plumbea saepe
- fervida fit glans in cursu, cum multa rigoris
- corpora dimittens ignem concepit in auris.
- Fit quoque ut ipsius plagae vis excitet ignem,
- frigida cum venti pepulit vis missa sine igni,
- ni mirum quia, cum vehementi perculit ictu,
- confluere ex ipso possunt elementa vaporis
- et simul ex illa quae tum res excipit ictum;
- ut, lapidem ferro cum caedimus, evolat ignis,
- nec, quod frigida vis ferrist, hoc setius illi
- semina concurrunt calidi fulgoris ad ictum.
- sic igitur quoque res accendi fulmine debet,
- opportuna fuit si forte et idonea flammis.
- nec temere omnino plane vis frigida venti
- esse potest, ea quae tanta vi missa supernest,