De Rerum Natura
Lucretius
-
- inde ubi percaluit venti vis et gravis ignis
- impetus incessit, maturum tum quasi fulmen
- perscindit subito nubem ferturque coruscis
- omnia luminibus lustrans loca percitus ardor.
- quem gravis insequitur sonitus, displosa repente
- opprimere ut caeli videantur templa superne.
- inde tremor terras graviter pertemptat et altum
- murmura percurrunt caelum; nam tota fere tum
- tempestas concussa tremit fremitusque moventur.
- quo de concussu sequitur gravis imber et uber,
- omnis uti videatur in imbrem vertier aether
- atque ita praecipitans ad diluviem revocare;
- tantus discidio nubis ventique procella
- mittitur, ardenti sonitus cum provolat ictu.
- Est etiam cum vis extrinsecus incita venti
- incidit in validam maturo culmine nubem;
- quam cum perscidit, extemplo cadit igneus ille
- vertex, quem patrio vocitamus nomine fulmen.
- hoc fit idem in partis alias, quo cumque tulit vis.
- Fit quoque ut inter dum venti vis missa sine igni