De Rerum Natura
Lucretius
-
- quale sit ut videamus, et una quam procul absit.
- Illud in his rebus minime mirabile habendumst,
- cur, ea quae feriant oculos simulacra videri
- singula cum nequeant, res ipsae perspiciantur.
- ventus enim quoque paulatim cum verberat et cum
- acre fluit frigus, non privam quamque solemus
- particulam venti sentire et frigoris eius,
- sed magis unorsum, fierique perinde videmus
- corpore tum plagas in nostro tam quam aliquae res
- verberet atque sui det sensum corporis extra.
- praeterea lapidem digito cum tundimus, ipsum
- tangimus extremum saxi summumque colorem
- nec sentimus eum tactu, verum magis ipsam
- duritiem penitus saxi sentimus in alto.
- Nunc age, cur ultra speculum videatur imago
- percipe: nam certe penitus remmota videtur.
- quod genus illa foris quae vere transpiciuntur,
- ianua cum per se transpectum praebet apertum,
- multa facitque foris ex aedibus ut videantur;
- is quoque enim duplici geminoque fit visus.
- primus enim citra postes tum cernitur ,
- inde fores ipsae dextra laevaque secuntur,
- post extraria lux oculos perterget et
- alter, et illa foris quae vere transpiciuntur.
- sic ubi se primum speculi proiecit imago,
- dum venit ad nostras acies, protrudit agitque
- qui inter se cumquest oculosque locatus,
- et facit, ut prius hunc omnem sentire queamus
- quam speculum; sed ubi in speculum quoque sensimus ipsum,
- continuo a nobis in eum quae fertur imago
- pervenit, et nostros oculos reiecta revisit
- atque alium prae se propellens volvit,
- et facit ut prius hunc quam se videamus, eoque
- distare ab speculo tantum semota videtur.
- quare etiam atque etiam minime mirarier est par
- ---
- illis quae reddunt speculorum ex aequore visum,
- binis quoniam res confit utraque.
- Nunc ea quae nobis membrorum dextera pars est,
- in speculis fit ut in laeva videatur eo quod
- planitiem ad speculi veniens cum offendit imago,
- non convertitur incolumis, sed recta retrorsum
- sic eliditur, ut siquis, prius arida quam sit
- cretea persona, adlidat pilaeve trabive,
- atque ea continuo rectam si fronte figuram
- servet et elisam retro sese exprimat ipsa.
- fiet ut, ante oculus fuerit qui dexter, ut idem
- nunc sit laevus et e laevo sit mutua dexter.
- Fit quoque de speculo in speculum ut tradatur imago,
- quinque etiam aut sex ut fieri simulacra .
- nam quae cumque retro parte interiore latebunt,
- inde tamen, quamvis torte penitusque remota,
- omnia per flexos aditus educta licebit
- pluribus haec speculis videantur in aedibus esse.
- usque adeo speculo in speculum translucet imago,
- et cum laeva data est, fit rusum ut dextera fiat,
- inde retro rursum redit et convertit eodem.
- Quin etiam quae cumque latuscula sunt speculorum
- adsimili lateris flexura praedita nostri,
- dextera ea propter nobis simulacra remittunt,
- aut quia de speculo in speculum transfertur imago,
- inde ad nos elisa bis advolat, aut etiam quod
- circum agitur, cum venit, imago propterea quod
- flexa figura docet speculi convertier ad nos.
- Indugredi porro pariter simulacra pedemque
- ponere nobiscum credas gestumque imitari
- propterea quia, de speculi qua parte recedas,
- continuo nequeunt illinc simulacra reverti;
- omnia quandoquidem cogit natura referri
- ac resilire ab rebus ad aequos reddita flexus.
- Splendida porro oculi fugitant vitantque tueri.
- sol etiam caecat, contra si tendere pergas,
- propterea quia vis magnast ipsius et alte
- per purum simulacra feruntur
- et feriunt oculos turbantia composituras.
- Praeterea splendor qui cumque est acer adurit
- saepe oculos ideo quod semina possidet ignis
- multa, dolorem oculis quae gignunt insinuando.
- lurida praeterea fiunt quae cumque tuentur