De Rerum Natura
Lucretius
-
- ipse sui miseret; neque enim se dividit illim
- nec removet satis a proiecto corpore et illum
- se fingit sensuque suo contaminat astans.
- hinc indignatur se mortalem esse creatum
- nec videt in vera nullum fore morte alium se,
- qui possit vivus sibi se lugere peremptum
- stansque iacentem se lacerari urive dolere.
- nam si in morte malumst malis morsuque ferarum
- tractari, non invenio qui non sit acerbum
- ignibus inpositum calidis torrescere flammis
- aut in melle situm suffocari atque rigere
- frigore, cum summo gelidi cubat aequore saxi,
- urgerive superne obrutum pondere terrae.
- 'Iam iam non domus accipiet te laeta neque uxor
- optima, nec dulces occurrent oscula nati
- praeripere et tacita pectus dulcedine tangent.
- non poteris factis florentibus esse tuisque
- praesidium. misero misere' aiunt 'omnia ademit
- una dies infesta tibi tot praemia vitae.'
- illud in his rebus non addunt 'nec tibi earum