Lucullus

Cicero, Marcus Tullius

Cicero. M. Tulli Ciceronis. Scripta Quae Manserunt Omnia. Plasberg, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1908.

quoque solebat uti argumento tum cum ei placebat nihil posse percipi, cum quaereret, Dionysius ille Heracleotes utrum conprehendisset certa illa nota qua adsentiri dicitis oportere, illudne quod multos annos tenuisset Zenonique magistro credidisset, honestum quod esset id bonum solum esse, an quod postea defensitavisset, honesti inane nomen esse, voluptatem esse summum bonum — qui ex illius commutata sententia dooere vellet nihil ita signari in animis nostris a vero posse quod non eodem modo possit a[*](posset a Mue. ) falso, is curavit quod argumentum ex Dionysio ipse sumpsisset ex eo

p.62

ceteri sumerent. Sed[*](cf. p. 83, 14. 95, 6) cum hoc alio loco plura; nunc ad ea quae a te Luculle dicta sunt.

Et[*](cf. p. 32,32 ss.) primum quod initio dixisti videamus quale sit, similiter a nobis de antiquis philosophis commemorari atque seditiosi solerent claros viros sed tamen populares aliquos nominare. illi cum res non bonas[*](add. dett. Asc.2; novas Faber) tractent similes bonorum videri volunt; nos autem ea dicimus nobis videri quae vosmet ipsi[*](ipsis A1V1B1 ) nobilissimis philosophis placuisse conceditis. Anaxagoras[*](cf. Lact. inst. 3, 23, 11 epit. 34, 2) [*](cf. p. 76, 30) nivem nigram dixit esse. ferres me si ego idem dicerem? tu ne si dubitarem quidem. at quis est? num[*](num Ha. nunc AVB) hic sophistes (sic enim appellabantur ii qui ostentationis aut quaestus causa philosophantur[*](philosophabantur dett. Goer. ))? maxima fuit et gravitatis et ingeni gloria.

Quid loquar de Democrito? quem cum eo conferre possumus non modo ingenii magnitudine sed etiam animi, qui ita sit ausus ordiri 'haec loquor de universis':[*](cf. Sext. math. 7, 265) nihil excipit de quo non profiteatur, quid enim esse potest extra universa; quis hunc philosophum non anteponit Cleanthi Chrysippo reliquis inferioris aetatis, qui mihi cum illo collati quintae classis videntur. atque is non hoc dicit quod nos, qui veri esse aliquid non negamus, percipi posse negamus; ille esse verum plane negat esse; sensus quidem[*](sensusque idem Dav. ) non obscuros dicit sed[*](sed Guy. nec AVB) tenebricosos (sic enim appellat eos).[*](del. Ha.A1) Is qui hunc maxime est admiratus, Chius Metrodorus initio libri qui est de natura 'nego' inquit 'scire nos sciamusne aliquid an nihil sciamus, ne id ipsum quidem nescire aut scire[*](scire scire A2B2 ) nos, nec omnino sitne aliquid an nihil sit'.[*](cf. p. 33, 27)

Furere tibi Empedocles videtur: at mihi dignissimum rebus is de quibus loquitur

p.63

sonum fundere. num ergo is excaecat nos aut orbat sensibus, si parum magnam vim censet in is esse ad ea quae sub eos subiecta sunt iudicanda? Parmenides Xenophanes minus bonis quamquam versibus sed tamen illi versibus increpant eorum adrogantiam quasi irati, qui cum sciri nihil possit audeant se scire dicere.[*](dicire A1B) Et ab iis aiebat[*](aiebant B2 -bas Ald. cf. p. 34, 9 ) removendum Socratem et Platonem cur, an de ullis certius possum dicere? vixisse cum iis equidem videor, ita multi sermones perscripti sunt e quibus dubitari non possit quin Socrati nihil sit visum sciri posse; excepit unum tantum, scire se nihil se scire, nihil amplius. quid dicam de Platone, qui certe tam multis libris haec persecutus non esset nisi probavisset; ironeam[*](ironiam A2B2 iro eam V 1 ) enim alterius, perpetuam praesertim, nulla fuit ratio persequi.

Videorne tibi non ut Saturninus nominare modo inlustres homines, sed etiam imitari numquam nisi clarum nisi nobilem? atqui habebam molestos vobis sed minutos, Stilbonem[*](Stilbonem dett. Rom. silibonem AVB2 sibib- B1 Stilponem Lbm. ) Diodorum Alexinum, quorum sunt contorta et aculeata quaedam sophismata (sic enim appellantur fallaces conclusiunculae[*](cavillationes ciceronem vocasse sophismata scribit Sen. epist. 111, 1 )). Sed quid eos colligam, cum habeam Chrysippum, qui fulcire putatur porticum Stoicorum:[*](Lact. inst. 7, 23, 3 Chrysippus quem Cicero ait fulcire porticum Stoicorum) quam multa ille contra sensus, quam multa contra omnia quae in consuetudine probantur. 'At[*](at Dav. ad A 1VB1 del. A2B2 (signum interrog. post diss.)) dissolvit idem.' Mihi quidem non videtur, sed dissolverit sane: certe tam multa non collegisset[*](colligisset A1V1B1 ) quae nos fallerent probabilitate magna, nisi[*](niti A1B1; probabilitatemag|nia V 1 -tatem ag|ni ni V3 ) videret is resisti non facile posse.

Quid Cyrenaei[*](Cyrenaici Lbm. ) videntur, minime contempti

p.64

philosophi, qui negant esse quicquam quod percipi possit extrinsecus, ea se sola percipere quae tactu intumo sentiant, ut dolorem ut voluptatem; neque se quo quid colore[*](colere A1B1 ) aut quo sono[*](somno V1B) sit scire, sed tantum[*](tantum tamen B) sentire adfici[*](adficis B1 V1 ) se quodam modo.

Satis[*](cf. p. 34, 2) multa de auctoribus. quamquam ex me quaesieras, nonne putarem post illos veteres tot saeculis inveniri verum potuisse tot ingeniis tantisque studiis quaerentibus. quid[*](cf. p. 84, 25 ss.) inventum sit paulo post videro, te ipso quidem iudice. Arcesilan[*](cf. p. 34, 22) vero non obtrectandi causa cum Zenone pugnavisse sed verum invenire voluisse sic intellegitur.

nemo umquam[*](umquam A3 inq- A1VB) superiorum non modo expresserat sed ne dixerat quidem posse hominem nihil opinari, nec solum posse sed ita necesse esse sapienti. visa est Arcesilae cum vera sententia tum honesta et digna sapienti; quaesivit de Zenone fortasse quid futurum esset si nec percipere quicquam posset[*](posset Ac -se VBAp ) sapiens nec opinari sapientis esset. ille credo nihil opinaturum,[*](opinaturum Asc. 2 -tur AVB) quoniam esset quod percipi posset. quid ergo id esset. 'visum' credo. 'quale igitur visum?'[*](ss. cf. p. 36, 10 ss.) tum ilum ita definisse: ex eo quod esset sicut esset inpressum et signatum et effictum.[*](effictum Man. -fec- AVB) post requisitum etiamne si[*](etiamne si F2 etiam nisi AVB eiusdem Dav. ) eius modi esset visum verum quale vel falsum. hic Zenonem vidisse acute nullum esse visum quod percipi posset, si id tale esset ab eo quod est cuius[*](cuius Pl. eius AV1B ut eius V2 ut eiusdem Dav. ) modi ab eo[*](ab eo A 1VB1 del. A2B2 ) quod non est[*](est Om. B1 A1 ut est A2B2 ) posset esse. recte consensit Arcesilas ad definitionem additum, neque enim falsum percipi posse neque verum si esset tale quale vel falsum; incubuit autem in eas disputationes ut doceret nullum

p.65

tale esse visum a vero ut non eiusdem modi etiam a falso possit[*](posset Ern. ) esse.