Partitiones Oratoriae

C. Quae sunt quae dicis insita? P. Quae iura[*](iura P: iure codd. delt.: om. vulg. ) infixa sunt rebus ipsis, ut definitio, ut contrarium, ut ea quae sunt aut ipsi aut contrario eius aut similia aut dissimilia aut consentanea aut dissentanea; ut ea quae sunt quasi coniuncta aut quae[*](aut quae P: aut ea p: aut ut ea Lambinus ) quasi pugnantia inter se; ut earum rerum de quibus agitur causae; ut causarum eventus, id est, quae sunt effecta de causis; ut distributiones, ut genera partium generumve partes; ut primordia rerum et quasi praecurrentia, in quibus inest aliquid argumenti; ut rerum contentiones, quid maius, quid par, quid minus sit, in quibus aut naturae rerum aut facultates comparantur.

C. Omnibusne igitur ex istis locis argumenta sumemus? P. Immo vero scrutabimur et quaeremus ex omnibus, sed adhibebimus iudicium, ut levia semper eiciamus, non numquam etiam communia praetermittamus et

C. Quid sequitur igitur? P. Cum inveneris, conlocare; cuius in[*](in om. P ) infinita quaestione[*](quaestio est P ) ordo idem fere quem exposui locorum; in definita autem adhibenda sunt illa etiam quae ad motus animorum pertinent. C. Quo modo igitur ista explicas? P. Habeo communia praecepta fidem faciendi et commovendi. Quoniam fides est firma opinio, motus autem animi incitatio aut ad voluptatem aut ad molestiam aut ad cupiditatem aut ad metum—tot sunt enim motus[*](motus om. P ) genera, partes plures generum singulorum—omnem conlocationem ad finem accommodo quaestionis. Nam est in proposito finis fides, in causa et[*](et om. P ) fides et motus. Qua re cum de causa dixero, in[*](in qua codd. deft. ) quo inest propositum, de utroque dixero. C. Quid habes igitur de causa dicere?

P. Auditorum eam genere[*](iam genere P ) distingui. Nam aut auscultator modo est qui audit aut disceptator, id est rei sententiaeque moderator; ita aut ut delectetur qui[*](qui delectetur P ) audit aut ut statuat aliquid. Statuit autem aut de praeteritis, ut iudex, aut de futuris, ut senator; sic tria haec genera iudici deliberationis exornationis; quae quia in laudationes[*](laudationes vulg.: laudatione P ) maxime conferatur, proprium iam[*](iam Stangl: tamen P ) habet ex eo nomen.

C. Quas res[*](res om. P ) sibi proponit in istis tribus generibus orator? P. Delectationem in exornatione, in iudicio aut saevitiam aut clementiam iudicis, in suasione aut spem aut reformidationem deliberantis. C. Cur igitur hoc loco exponis genera causarum? P. Vt rationem conlocandi ad finem cuiusque accommodem.

C. Quonam tandem modo? P. Quia quibus in orationibus