Pro Cn. Plancio

ego, cum ceteri vera beneficia etiam minora dissimulent, ne obligati esse videantur, eo me beneficio obstrictum esse ementior cui ne referri quidem gratia posse videatur? an hoc tu, Laterensis, ignoras? qui cum mihi esses amicissimus, cum vel periculum vitae tuae mecum sociare voluisses, cum me in illo tristi et acerbo luctu atque discessu non lacrimis solum tuis sed animo, corpore, copiis prosecutus esses, cum meos liberos et uxorem me absente tuis opibus auxilioque defendisses, sic mecum semper egisti, te[*](te tu E) mihi remittere atque concedere ut omne studium meum[*](meum studium E) in Cn. Planci honore[*](honorem χϚ, ed. R) consumerem, quod eius in me meritum tibi etiam ipsi[*](ipsi TE: om. cett.) gratum esse dicebas.

nihil autem me novi, nihil temporis causa dicere, nonne etiam est illa testis[*](est illa testis TE: illa testis est cett.) oratio quae est a me prima habita in senatu? in qua cum perpaucis nominatim egissem gratias, quod omnes enumerari nullo modo possent, scelus autem esset[*](esset om. T) quemquam praeteriri, statuissemque eos solum nominare qui causae nostrae[*](nostrae causae E) duces et quasi signiferi fuissent, in his Plancio gratias egi. recitetur[*](recitetur TE: reciteturque cett.) oratio, quae propter rei[*](rei TE: eius cett.) magnitudinem dicta de scripto[*](de scripto b2χϚ: descripta cett.) est; in qua ego homo astutus ei me dedebam[*](me dedebam E: medebam T: me debeam (-bebam b2ψ) cett.) cui nihil magno opere deberem, et huius offici tanti[*](officii tanti TE: tanti officii cett.) servitutem[*](servitutem servitute me Manutius) astringebam[*](astringebam TE: astringendam a: astringam cett.) testimonio sempiterno. nolo cetera quae a me mandata sunt litteris recitare; praetermitto, ne aut proferre videar[*](videar om. E) ad tempus aut eo[*](eo ego Ta) genere uti litterarum quod meis studiis aptius quam consuetudini iudiciorum esse videatur.

atque etiam clamitas, Laterensis: quo usque ista dicis? nihil in Cispio[*](Cispio TE: sciprio cett. (ubique)) profecisti; obsoletae[*](obsoletae T, Manutius: absolutae cett. sunt iam E) iam sunt preces tuae. de Cispio mihi[*](tuae de Cispio. Mihi TE) igitur[*](igitur TE: videtur cett.) obicies, quem ego de me bene meritum, quia te teste cognoram[*](cognoram T: cognoveram cett.), te eodem auctore defendi? et ei dices quo usque? quem negas, quod pro Cispio contenderim, impetrare potuisse? nam istius verbi quo usque haec poterat[*](poterat haec Schol.) esse invidia: datus est tibi ille, condonatus est[*](est T: om. cett.) ille; non facis finem; ferre non possumus. ei quidem qui pro[*](qui quod pro Müller) uno laborarit et id ipsum[*](et id ipsum Lag. 9: id ipsum TE: ipsum id Σagp: et ipsum id cett.) non obtinuerit dici quo usque? inridentis magis est quam reprehendentis[*](respondentis T); nisi forte ego unus ita me gessi in iudiciis, ita et cum his et inter hos vixi, is in[*](vixi in his TEa) causis patronus, is in re publica civis et sum et semper fui, solus ut a te constituar qui nihil a iudicibus debeam umquam impetrare.

et mihi lacrimulam Cispiani iudici obiectas. sic enim dixisti: vidi ego tuam lacrimulam[*](lacrim. tuam E). vide quam me[*](me om. TE) verbi tui[*](tui verbi Tc) paeniteat. non modo lacrimulam sed multas lacrimas et fletum cum singultu videre potuisti. an ego, qui meorum lacrimis me absente commotus simultates, quas mecum habebat, deposuisset meaeque salutis non modo non oppugnator, ut inimici mei putarant, sed etiam defensor fuisset, huius in periculo[*](periculovv. gratum criminaris ... gratus videri (§ 78) suo loco omissa hic hab. E) non[*](oppugnator ... non om. T) significarem dolorem meum[*](signif. dol. meum TE: dol. meum signif. cett.)?