Phormio

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Denique ego missus sum te ut requirerem atque adducerem.
An.
  1. Quin ergo rape me: quid cessas?
Ge.
  1. Fecero.
An.
  1. O mi Phormio,
  2. Vale.
Ph.
  1. Vale, Antipho: bene, ita me Di ament, factum: gaudeo
  2. Tantam fortunam de improviso esse his datam.
  3. Summa eludendi occasio est mihi nunc senes,
  4. Et Phaedriae curam adimere argentariam,
  5. Ne cuiquam suorum aequalium supplex siet:
  6. Nam idem hoc argentum, ita ut datum est, ingratiis
  7. Ei datum erit: hoc qui cogam re ipsa repperi.
  8. Nunc gestus mihi vultusque est capiendus novus.
  9. Sed hince concedam in angiportum hoc proximum:
  10. Inde hisce ostendam me, ubi erunt egressi foras.
  11. Quo me assimularam ire ad mercatum non eo.
DEMIPHO. PHORMIO. CHREMES.
De.
  1. Dis magnas merito gratias habeo atque ago,
  2. Quando evenere haec nobis, frater, prospere.
  3. Quantum potest nunc conveniendus Phormio est,
  4. Priusquam dilapidet nostras triginta minas
  5. Ut auferamus.
Ph.
  1. Demiphonem, si domi est,
  2. Visam: ut, quod—
De.
  1. At nos ad te ibamus, Phormio.
Ph.
  1. De eadem hac fortasse causa.