Phormio

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Quid si animam debet?
Ge.
  1. "Ager oppositus est pignori,
  2. Ob decem minas," inquit.
De.
  1. Age, age; iam ducat: dabo.
Ge.
  1. "Aediculae item sunt ob decem alias."
De.
  1. Oi! hui!
  2. Nimium est.
Ch.
  1. Ne clama: petito hasce a me decem.
Ge.
  1. "Uxori emenda ancillula est: tum pluscula
  2. Supellectile opus est: opus est sumtu ad nuptias:
  3. His rebus sane pone," inquit, "decem minas."
De.
  1. Sexcentas proinde scribito iam mihi dicas.
  2. Nihil do: impuratus me ille ut etiam irrideat?
Ch.
  1. Quaeso, ego dabo, quiesce: tu modo filius
  2. Fac ut illam ducat nos quam volumus.
An.
  1. Hei mihi,
  2. Geta, occidisti me tuis fallaciis.
Ch.
  1. Mea causa eiicitur: me hoc est aequum amittere.
Ge.
  1. "Quantum potest me certiorem," inquit, "face;
  2. Si illam dant, hanc ut mittam; ne incertus siem;
  3. Nam illi mihi dotem iam constituerunt dare."
Ch.
  1. Iam accipiat; illis repudium renuntiet;
  2. Hanc ducat.
De.
  1. Quae quidem illi res vertat male.
Ch.
  1. Opportune adeo argentum nunc mecum attuli,
  2. Fructum quem Lemni uxoris reddunt praedia: