Phormio

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Praesto est: audacissime oneris quidvis impone, et feret.
  2. Solus est homo amico amicus.
Ge.
  1. Eamus ergo ad eum ocius.
An.
  1. Numquid est quod opera mea vobis opus sit?
Ge.
  1. Nihil: verum abi domum;
  2. Et illam miseram, quam ego nunc intus scio esse exanimatam metu,
  3. Consolare: Cessas?
An.
  1. Nihil est aeque quod faciam libens.
Ph.
  1. Qua via istuc facies?
Ge.
  1. Dicam in itinere: modo te hinc amove.
DEMIPHO. CHREMES.
De.
  1. Quid qua profectus causa hinc es Lemnum, Chreme,
  2. Adduxtin tecum filiam?
Ch.
  1. Non.
De.
  1. Quid ita non?
Ch.
  1. Postquam videt me eius mater esse hic diutius,
  2. Simul autem non manebat aetas virginis
  3. Neam negligentiam, ipsam cum omni familia
  4. Ad me profectam esse aibant.
De.
  1. Quid illic tam diu,
  2. Quaeso, igitur commorabare, ubi id audiveras?
Ch.
  1. Pol me detinuit morbus.
De.
  1. Unlde? aut qui?
Ch.
  1. Rogas?
  2. Senectus ipsa est morbus; sed venisse eas
  3. Salvas audivi ex nauta qui illas vexerat.
De.
  1. Quid gnato obtigerit me absente audistin, Chreme?
Ch.
  1. Quod quidem me factum consili incertum facit;
  2. Nam hanc conditionem si cui tulero extrario,
  3. Quo pacto aut unde mihi sit dicendum ordine est.