Phormio

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Sed quod modo hic nos Antiphonem monuimus
  2. Id nosmet ipsos facere oportet, Phaedria.
Ph.
  1. Aufer mihi "oportet:" quin tu quod faciam impera.
Ge.
  1. Meministine olim ut fuerit vestra oratio
  2. In re incipienda ad defendendam noxiam;
  3. Iustam illam causam, facilem, vincibilem, optimam?
Ph.
  1. Memini.
Ge.
  1. Hem, nunc ipsa est opus ea, aut, si quid potest,
  2. Meliore et callidiore.
Ph.
  1. Eiet sedulo.
Ge.
  1. Nunc prior adito tu: ego in subsidiis hic ero
  2. Succenturiatus, si quid deficias.
Ph.
  1. Age.
DEMIPHO. GETA. PHAEDRIA.
De.
  1. Itane tandem uxorem duxit Antipho iniussu meo?
  2. Nec meum imperium, ac mitto imperium, non simultatem meam
  3. Revereri saltem? non pudere? O facinus audax! o Geta
  4. Monitor!
Ge.
  1. Vix tandem.
De.
  1. Quid mihi dicent, aut quam causam reperient,
  2. Demiror.
Ge.
  1. Atqui repperi iam: aliud cura.
De.
  1. Anne hoc dicet mihi,
  2. "Invitus feci: lex coegit?" Audio. Fateor.
Ge.
  1. Places.
De.
  1. Verum scientem, tacitum, causam tradere adversariis;
  2. Etiamne id lex coegit?
Ph.
  1. Illud durum.
Ge.
  1. Ego expediam: sine.
De.
  1. Incertum est quid agam, quia praeter spem atque incredibile hoc mihi obtigit:
  2. Ita sum irritatus animum ut nequeam ad cogitandum instituere: