Heautontimorumenos

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Credo id cogitasti: " Quidvis satis est dum vivat modo."
  2. Quid cum illis agas, qui neque ius, neque bonum atque aequum sciunt?
  3. Melius, peius; prosit, obsit; nihil vident, nisi quod libet.
So.
  1. Mi Chreme, peccavi, fateor: vincor: nunc hoc te obsecro,
  2. Quanto tuus est animus natu gravior, ignoscentior,
  3. Ut meae stultitiae in iustitia tua sit aliquid praesidi.
Ch.
  1. Scilicet equidem istuc factum ignoscam: verum, Sostrata,
  2. Male docet te mea facilitas multa. Sed istuc, quicquid est,
  3. Qua hoc occeptum est causa loquere.
So.
  1. Ut stultae et misere omnes sumus
  2. Religiosae, quum exponendam do illi, de digito annulum
  3. Detraho; et eum edico ut una cum puella exponeret;
  4. Si moreretur, ne expers partis esset de nostris bonis.
Ch.
  1. Istuc recte: conservasti te atque illam.
So.
  1. Is hic est annulus.
Ch.
  1. Unde habes?
So.
  1. Quam Bacchis secum adduxit adolescentulam.
Sy.
  1. Hem!
Ch.
  1. Quid ea narrat?
So.
  1. Ea lavatum dum it servandum mihi dedit.
  2. Animum non adverti primum; sed postquam aspexi, ilico
  3. Cognovi: ad te exsilui.
Ch.
  1. Quid nunc suspicare, aut invenis
  2. De illa?
So.
  1. Nescio; nisi ut ex ipsa quaeras unde hunc habuerit,
  2. Si potis est reperiri.
Sy.
  1. Interii: plus spei video quam volo.
  2. Nostra est, si ita est.