Heautontimorumenos
Terence
Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.
- Recte sane.
- Syre, pudet me.
- Credo; neque id iniuria.
- Quin mihi molestum est.
- Pergis hercle?
- Verum dico quod videtur.
- Non accedam ad illos?
- Eho quaeso, una accedendi via est?
- Actum est: hic prius se indicarit quam ego argentum effecero.
- Chreme, vin tu homini stulto mihi auscultare?
- Quid faciam?
- Iube hunc
- Abire hinc aliquo.
- Quo hinc abeam ego?
- Quo? quo libet: da illis locum.
- Abi deambulatum.
- Deambulatum quo?
- Vah! quasi desit locus.
- Abi sane istac, istorsum, quo vis.
- Recte dicit: censeo.
- Di te eradicent, Syre, qui me hinc extrudis.
- At
- Tu pol tibi istas posthac comprimito manus.
- Censen vero? quid illum porro credis facturum, Chreme,
- Nisi eum, quantum tibi opis Di dant, servas, castigas, mones?
- Ego istuc curabo.
- Atqui nunc, here, hic tibi asservandus est.
- Fiet.
- Si sapias: nam mihi iam minus minusque obtemperat.
- Quid tu? ecquid de illo quod dudum tecum egi egisti, Syre? aut
- Repperisti, tibi quod placeat? an nondum etiam?
- De fallacia
- Dicis? st! inveni nuper quandam.
- Frugi es: cedo, quid est?
- Dicam: verum, ut aliud ex alio incidit.
- Quidnam, Syre?
- Pessima haec est meretrix.
- Ita videtur.
- Immo si scias.
- Vah, vide, quod inceptet facinus. Fuit quaedam anus Corinthia