Heautontimorumenos

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Aquilae senectus.
Ch.
  1. Heia.
Sy.
  1. Mulier commoda et
  2. Faceta haec meretrix.
Ch.
  1. Sane, idem visa est mihi.
Sy.
  1. Et quidem hercle forma luculenta.
Ch.
  1. Sic satis.
Sy.
  1. Ita non ut olim; sed uti nunc, sane bona:
  2. Minimeque miror Clinia hanc si deperit.
  3. Sed habet patrem quendam avidum, miserum, atque aridum,
  4. Vicinum hunc: nostine? At quasi is non divitiis
  5. Abundet, gnatus eius profugit inopia.
  6. Scis esse factum ut dico?
Ch.
  1. Quid ego nesciam?
  2. Hominem pistrino dignum.
Sy.
  1. Quem?
Ch.
  1. Istunc servulum
  2. Dico adolescentis.
Sy.
  1. Syre, tibi timui male.
Ch.
  1. Qui passus est id fieri.
Sy.
  1. Quid faceret?
Ch.
  1. Rogas?
  2. Aliquid reperiret, fingeret fallacias,
  3. Unde esset adolescenti amicae quod daret;
  4. Atque hunc difficilem invitum servaret senem.
Sy.
  1. Garris.
Ch.
  1. Haec facta ab illo oportebat, Syre.
Sy.
  1. Eho quaeso, laudas qui heros fallunt?
Ch.
  1. In loco
  2. Ego vero laudo.
Sy.
  1. Recte sane.
Ch.
  1. Quippe quia
  2. Magnarum saepe id remedium aegritudinum est.
  3. Huic iam mansisset unicus gnatus domi.