Heautontimorumenos

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Operam daturum me, hodie non posse his dare.
  2. Continuo hic adero.
Me.
  1. Ita quaeso. Di vestram fidem!
  2. Ita comparatam esse hominum naturam omnium,
  3. Aliena ut melius videant et diiudicent
  4. Quam sua? an eo fit quia in re nostra aut gaudio
  5. Sumus praepediti nimio aut aegritudine?
  6. Hic mihi quanto nunc plus sapit quam egomet mihi !
Ch.
  1. Dissolvi me otiosus operam ut tibi darem.
  2. Syrus est prehendendus, atque adhortandus mihi.
  3. A me nescio quis exit: concede hinc domum,
  4. Ne nos inter nos congruere sentiant.
SYRUS. CHREMES.
Sy.
  1. Hac illac circumcursa: inveniendum est tamen
  2. Argentum: intendenda in senem est fallacia.
Ch.
  1. Num me fefellit hosce id struere? Videlicet
  2. Quia Cliniae ille servus tardiusculus est,
  3. Idcirco huic nostro tradita est provincia.
Sy.
  1. Quis hic loquitur? Perii. Numnam haec audivit?
Ch.
  1. Syre.
Sy.
  1. Hem.
Ch.
  1. Quid tu istic?
Sy.
  1. Recte equidem: sed te miror, Chreme,
  2. Tam mane qui heri tantum biberis.
Ch.
  1. Nihil nimis.
Sy.
  1. "Nihil" narras? visa vero est, quod dici solet,