Heautontimorumenos

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Natus sum: aut illud falsum est, quod vulgo audio
  2. Dici, diem adimere aegritudinem hominibus:
  3. Nam mihi quidem quotidie augescit magis
  4. De filio aegritudo; et quanto diutius
  5. Abest, magis cupio tanto et magis desidero.
Ch.
  1. Sed ipsum foras egressum video: ibo, alloquar.
  2. Menedeme, salve: nuntium apporto tibi,
  3. Cuius maxime te fieri participem cupis.
Me.
  1. Numquidnam de gnato meo audisti, Chreme?
Ch.
  1. Valet atque vivit.
Me.
  1. Ubinam est, quaeso?
Ch.
  1. Apud me domi.
Me.
  1. Meus gnatus?
Ch.
  1. Sic est.
Me.
  1. Venit?
Ch.
  1. Certe.
Me.
  1. Clinia
  2. Meus venit?
Ch.
  1. Dixi.
Me.
  1. Eamus: duc me ad eum, obsecro.
Ch.
  1. Non vult te scire se redisse etiam, et tuum
  2. Conspectum fugitat, propter peccatum; tum hoc timet,
  3. Ne tua duritia antiqua illa etiam adaucta sit.
Me.
  1. Non tu ei dixisti ut essem?
Ch.
  1. Non.
Me.
  1. Quamobrem, Chreme?
Ch.
  1. Quia pessime istoc in te atque in illum consulis,
  2. Si te tam leni et victo animo esse ostenderis.
Me.
  1. Non possum: satis iam satis pater durus fui.
Ch.
  1. Ah!
  2. Vehemens in utramque partem, Menedeme, es nimis,