Heautontimorumenos

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Ancillas primum ad dominas qui affectant viam.
Clin.
  1. Perge, obsecro te, et cave ne falsam gratiam
  2. Studeas inire. Quid ait, ubi me nominas?
Sy.
  1. Ubi dicimus redisse te, et rogare uti
  2. Veniret ad te, mulier telam deserit
  3. Continuo, et lacrimis opplet os totum sibi, ut
  4. Facile scires desiderio id fieri tuo.
Clin.
  1. Prae gaudio, ita me Di ament, ubi sim nescio:
  2. Ita timui.
Clit.
  1. At ego nihil esse scibam, Clinia.
  2. Agedum vicissim, Syre, dic quae illa est altera?
Sy.
  1. Adducimus tuam Bacchidem.
Clit.
  1. Hem, quid? Bacchidem?
  2. Eho sceleste, quo illam ducis?
Sy.
  1. Quo ego illam? ad nos scilicet.
Clit.
  1. Ad patremne?
Sy.
  1. Ad eum ipsum.
Clit.
  1. O hominis impudentem audaciam!
Sy.
  1. Heus tu,
  2. Non fit sine periclo facinus magnum et memorabile.
Clit.
  1. Hoc vide: in mea vita tu tibi laudem is quaesitum, scelus;
  2. Ubi si paululum modo quid te fugerit, ego perierim.
  3. Quid illo facias?
Sy.
  1. At enim.
Clit.
  1. Quid enim?
Sy.
  1. Si sinas, dicam.
Clin.
  1. Sine.
Clit.
  1. Sino.
Sy.
  1. Ita res est haec nunc, quasi cum.—
Clit.
  1. Quas, malum, ambages mihi
  2. Narrare occipit?
Clin.
  1. Syre, verum hic dicit; mitte: ad rem redi.
Sy.
  1. Enimvero reticere nequeo: multimodis iniurius,