Andria
Terence
Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.
- Quo minus hae fierent nuptiae, volo. Sed si id non poterit,
- Id faciam in proclivi quod est per me stetisse ut credat.
- Quis videor?
- Miser aeque atque ego.
- Consilium quaero.
- Fortis!
- Scio quid conere?
- Hoc ego tibi profecto effectum reddam.
- Iam hoc opus est.
- Quin iam habeo.
- Quid est?
- Huic, non tibi habeo, ne erres.
- Sat habeo.
- Quid facies? cedo.
- Dies mihi hic ut satis sit vereor
- Ad agendum: ne vacuum esse me nunc ad narrandum credas.
- Proinde hinc vos amolimini: nam mihi impedimento estis.
- Ego hanc visam.
- Quid tu? quo hinc te agis?
- Verum vis dicam?
- Immo etiam
- Narrationis incipit mihi initium.
- Quid me fiet?
- Eho tu impudens non satis habes quod tibi dieculam addo
- Quantum huic promoveo nuptias?
- Dave attamen.
- Quid ergo?
- Ut ducam.
- Ridiculum.
- Huc face ad me ut venias si quid poteris.
- Quid veniam? nihil habeo.
- At tamen siquid.
- Age veniam.
- Si quid
- Domi ero.
- Tu Mysis dum exeo parumper opperire hic.
- Quapropter?
- Ita facto est opus.
- Matura.
- Iam inquam hic adero.
MYSIS. DAVUS.My.
- Nihilne esse proprium cuiquam? Di vestram fidem:
- Summum bonum esse herae putavi hunc Pamphilum,
- Amicum, amatorem, virum in quovis loco
- Paratum: verum ex eo nunc misera quem capit