Andria
Terence
Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.
- Servavi.' Honesta oratio est.
- Recte putas.
- Nam si illum obiurges vitae qui auxilium tulit,
- Quid facias illi qui dederit damnum aut malum?
- Venit Chremes postridie ad me clamitans,
- Indignum facinus; comperisse Pamphilum
- Pro uxore habere hanc peregrinam. Ego illud sedulo
- Negare factum; ille instat factum: denique
- Ita tum discedo ab illo, ut qui se filiam
- Neget daturum.
- Non tu ibi gnatum?
- Ne haec quidem
- Satis vehemens causa ad obiurgandum.
- Qui cedo?
- 'Tute ipse his rebus finem praescripsti pater.
- Prope adest cum alieno more vivendum est mihi:
- Sine nunc meo me vivere interea modo.'
- Qui igitur relictus est obiurgandi locus?
- Si propter amorem uxorem nolit ducere,
- Ea primum ab illo animadvertenda iniuria est.
- Et nunc id operam do ut per falsas nuptias
- Vera obiurgandi causa sit si deneget:
- Simul sceleratus Davus siquid consili
- Habet ut consumat nunc cum nihil obsint doli;