Truculentus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. nisi si te mea manu † ui in machaera et hunc vis mori.
Phron.
  1. Nil halapari satiust, miles, si te amari postulas;
  2. auro, hau ferro deterrere potes, hunc né amem, Stratophanes.
Strat.
  1. Qui, malum, bella aut faceta es, quaé ames hominem isti modi?
Ph.
  1. Venitne in méntem tibi quod verbum in cavea dixit histrio:
  2. omnes homines ad suom quaestum callent et fastidiunt.
Strat.
  1. Huncine hominem te amplexari tam horridum ac tam squalidum?
Ph.
  1. Quamquam hic squalet, quamquam hic horret, scitus et bellust mihi.
Strat.
  1. Dedin ego aurum—
Phron.
  1. Mihi? dedisti filio cibaria.
  2. nunc, si hanc tecum esse speras, alia opust auri mina.
Strab.
  1. Malam rem is et magnam magno opere, serva tibi viaticum.
Strat.
  1. Quid isti debes?
Phron.
  1. Tria.
Strat.
  1. Quae tria nam?
Phron.
  1. Vnguenta, noctem, savium.
Strat.
  1. Par pari respondet. verum nunc saltem, etsi istunc amas,
  2. dan tu mihi de tuis deliciis † sum quicquid pauxillulum?
Phron.
  1. Quid id, amabo, est quod dem? dic tum super feri†
  2. †capas dicit auaui consultam istuc mihi homo†