Truculentus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Pro filiolon?
T.
  1. Pro filiolo.
C.
  1. Di, obsecro vostram fidem,
  2. ut facilius alia quam alia eundem puerum unum parit:
  3. haec labore alieno puerum peperit sine doloribus.
  4. puer quidem beatust: matres duás habet et avias duas:
  5. iam metuo, patres quot fuerint. vide sis facinus muliebre.
Anc.
  1. Magis pol haec malitia pertinét ad viros quam ad mulieres:
  2. vir illam, non mulier praegnatem fecit.
Call.
  1. Idem ego istuc scio.
  2. tu bona ei custos fuisti.
Anc.
  1. Plus potest qui plus valet.
  2. vir erat, plus valebat: vicit, quod petebat abstulit.
Call.
  1. Et tibi quidem hercle ídem attulit magnum malum.
Anc.
  1. Idem istuc ipsa, etsi tu taceas, reapse experta intellego.
Call.
  1. Numquam te facere hodie quivi, ut is quis esset diceres.
Anc.
  1. Tacui adhuc: nunc non tacebo, quando adest nec se indicat.
Din.
  1. Lapideus sum, commovere me miser non audeo.
  2. res palam omnis est, meo illic nunc sunt capiti comitia.
  3. meum illuc facinus, mea stultitia est. timeo, quam mox nominer.