Truculentus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. nam mihi haec méretrix quae hic habet, Phronesium,
  2. suom nómen omne ex pectore exmovit meo,
  3. phronesim, nam phronesis est sapientia.
  4. nam me fuisse huic fateor summum atque intumum,
  5. quod amantis multo pessimum est pecuniae;
  6. eadem postquam alium repperit qui plus daret,
  7. damnosiorem, † mihi exinde immovit loco,
  8. quem antehác odiosum sibi esse memorabat mala,
  9. Babyloniensem militem. is nunc dicitur
  10. venturus peregre; eo nunc commenta est dolum:
  11. peperisse simulat sese, ut me extrudat foras
  12. atque ut cum solo pergraecetur milite;
  13. eum esse simulat militem puero patrem.
  14. eum istí suppositum puerum opinor pessumae.
  15. mihi verba retur dare se? án me censuit
  16. celare se potesse, gravida si foret?
  17. nam ego Lemno advenio Athenas nudius tertius,
  18. legatus hinc quo cum publico imperio fui.
  19. sed haec quidem eius Astaphium est ancillula;
  20. cum ea quoque etiam mihi fuit commercium.