Truculentus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. nec satis accipimus, satis cum quod det non habet:
  2. semper datores novos oportet quaerere,
  3. qui de thensauris integris demus danunt.
  4. velút hic agrestis est adulescens, qui hic habet,
  5. nimis pól mortalis lepidus nimisque probus dator.
  6. sed is clam patrem etiam hac nocte illac
  7. per hortum transiluit ad nos. eum volo convenire.
  8. sed est huic unus servos violentissimus,
  9. qui ubi quámque nostrarum videt prope hasce aédis adgrediri,
  10. item ut de frumento anseres, clamore absterret abigit;
  11. ita est agrestis. sed fores, quidquid ést futurum, feriam.
  12. ecquis huíc tutelam ianuae gerit? ecquis intus exit?
Trvcvlentvs
  1. Quís illic est qui tam proterve nostras aedis arietat?
Ast.
  1. Ego sum, respice ad me.
Trvc.
  1. Quid ego? nonne egó videor tibi?
  2. quid tibi ad hasce accessio aedis est prope aut pultatio?
Ast.
  1. Salve.
Trvc.
  1. Sat mihi est tuae salutis. nil moror. non salveo?
  2. aegrotare malim quam esse tua salute sanior.
  3. sed volo scíre, quid debetur hic tibi nostrae domi?