Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Eo, pater.
P.
  1. Pol ego istam volo me rationem edoceas.
L.
  1. Licet.
  2. scin tu illum quo genere natus sit?
Phil.
  1. Scio, adprime probo.
Lys.
  1. Soror illi est adulta virgo grandis: eam cupio, pater,
  2. ducere uxorem sine dote.
Phil.
  1. Sine dote uxorem?
Lys.
  1. Ita;
  2. tua re salva hoc pacto ab illo summam inibis gratiam,
  3. neque commodius ullo pacto ei poteris auxiliarier.
Phil.
  1. Egone indotatam te uxorem ut patiar?
Lys.
  1. Patiundumst, pater;
  2. et eo pacto addideris nostrae lepidam famam familiae.
Phil.
  1. Multa ego possum docta dicta et quamvis facunde loqui,
  2. historiam veterem atque antiquam haec mea senectus sustinet;
  3. verum ego quando te et amicitiam et gratiam in nostram domum
  4. video adlicere, etsi adversatus tibi fui, istac iudico:
  5. tibi permitto; posce, duce.
Lys.
  1. Di te servassint mihi.