Stichus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. nam iam complures annos utero haeret meo.
  2. nunc si ridiculum hominem quaerat quispiam,
  3. venalis ego sum cum ornamentis omnibus;
  4. inanimentis explementum quaerito.
  5. Gelasimo nomen mi indidit parvo pater,
  6. quia inde iam a pausillo puero ridiculus fui. †
  7. propter pauperiem hoc adeo nomen repperi,
  8. eo quía paupertas fecit ridiculus forem;
  9. nam illa artis omnis perdocet, ubi quem attigit.
  10. per annónam caram dixit me natum pater:
  11. propterea, credo, nunc essurio ácrius.
  12. sed generi nostro haec redditast benignitas:
  13. nulli negare soleo, siquis me essúm vocat.
  14. oratio una interiit hominum pessume,
  15. atque optuma hercle meo animo et scitissuma,
  16. qua ante utebantur: “véni illo ad cenam, sic face,
  17. promitte vero, ne gravare. est commodum?
  18. volo inquam fieri, non amittam quin eas.”
  19. nunc reppererunt iam ei verbo vicarium
  20. (nihili quidem hercle verbumst ac vilissimum):