Rudens
Plautus, Titus Maccius
Plautus. Leo, Friedrich
- hóc ego in mari quidquid inést répperi.
- quidquíd inest, grave quidem inést; aurum hic ego inésse reor;
- nec míhi consciust ullús homo.
- nunc haéc tibi occasio, Grípe optigit, ut líber sit
- nemo éx populo praetér te.
- nunc síc faciam, sic cónsilium est: ad erúm veniam docte atque astute.
- pauxíllatim pollícitabor pro cápite argentum, ut sím liber.
- iam ubi líber ero, igitúr demum instrúam agrum atque aedis, máncipia,
- navíbus magnis mercáturam faciam, ápud reges rex pérhibebor.
- post ánimi causa míhi navem faciam átque imitabor Strátonicum,
- oppída circumvectábor.
- ubi nóbilitas mea erít clara,
- oppídum magnum commúnibo, ei ego úrbi Gripo indám nomen,
- moniméntum meae famae ét factis, ibi quí regnum magnum ínstituam.
- magnas res hic agito in mentem instruere. nunc hunc vidulum condam.
- sed hic réx cum aceto pránsurust et sále, sine bono pulménto.
- Heus, máne.
- Quid maneam?
- Dum hánc tibi, quam tráhis, rudentem cómplico.
- Mitté modo.