Pseudolus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. sed nímium stultus, nímis fui
  2. indóctus: illine aúdeant
  3. id fácere quibus ut sérviant
  4. suos ámor cogit?
  5. simul prohibet faciant adversum eos quod nolunt
Cal.
  1. Vah táce.
Ps.
  1. Quid est?
Cal.
  1. Male mórigeru’(s e)s mihi, quóm sermoni huius óbsonas.
Ps.
  1. Táceo.
Cal.
  1. At taceas málo multo quám tacere dicas.
Bal.
  1. Tu aútem,
  2. Xýstilis, fac ut ánimum advortas, quóius amatorés olivi
  3. δύναμιν domi habent máxumam.
  4. sí mihi non iam huc cúlleis
  5. óleum deportátum erit,
  6. te ípsam culleo égo cras faciam ut déportere—in pérgulam;
  7. íbi tibi adeo léctus dabitur, úbi tu hau somnum cápias, sed ubi
  8. úsque ad languorém—tenes
  9. quó se haec tendant quaé loquor.
  10. áin, excetra tu? quaé tibi amicos tót habes tam probe óleo onustos,