Pseudolus
Plautus, Titus Maccius
Plautus. Leo, Friedrich
- intro abíte atque haec cito célerate, ne móra quae sit, cocus cum veniat;
- ego eo ín macellum, ut píscium quidquíd ibist pretio praéstinem.
- i, púere, prae; ne quísquam pertundát cruminam caútiost.
- vel ópperire, est quód domi dicére paene fui oblítus.
- audítin? vobis, múlieres, hanc hábeo edictiónem.
- vós, quae in munditiís, mollitiis déliciisque aetátulam agitis,
- viris cúm summis, inclútae amicae, nunc égo scibo atque hodie éxperiar,
- quae cápiti, quae ventri óperam det, quae suaé rei, quae somnó studeat;
- quam líbertam fore míhi credam et quam vénalem, hodie expériar.
- facite hódie ut mihi munéra multa huc ab amátoribus convéniant.
- nam nísi mihi penus annúos hodie † convenit, cras populo prostituam vos.
- natálem scitis mi ésse diem hunc: ubi istí sunt quibus vos óculi estis,
- quibus vítae, quibus delíciae estis, quibus sávia, mammia, méllillae?
- maniplátim mihi munérigeruli facite ánte aedis iam hic ádsint.
- cur égo vestem, aurum atque éa quibus est vobís usus, prahibeo? aút quid mi
- domi nísi malum vestra operást hodie? improbaé vini modo cúpidae estis:
- eo vós † vestros panticesque adeo madefáctatis, quom ego sim híc siccus.
- nunc ádeo hoc factust óptumum, ut nomíne quemque appellem suo,
- ne díctum esse actutúm sibi quaepiám vostrarum míhi neget:
- advórtite animum cúnctae.