Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. maledicere huic tu temperabis, si sapis.
  2. meis cónsanguineis nolo te iniuste loqui.
  3. Carthagini ego sum gnatus, ut tu sis sciens.
Han.
  1. O mi popularis, salve.
Agor.
  1. Et tu edepol, quisquis es.
  2. et si quid opus est, quaeso, dic atque impera
  3. popularitatis causa.
Han.
  1. Habeo gratiam.
  2. verum ego hic hospitium hábeo: Antidamae filium
  3. quaero (commostra si novisti) Agorastoclem.
  4. sed ecquem ádulescentem tu hic novisti Agorastoclem?
Agor.
  1. Siquidem Ántidamai quaeris ádoptaticium,
  2. ego sum ipsus quem tu quaeris.
Han.
  1. Hem, quid ego audio?
Agor.
  1. Antidamae gnatum me esse.
Han.
  1. Sí itast, tesseram
  2. conferre si vis hospitalem, eccam attuli.
Agor.
  1. Agedum huc ostende. est par probe, quam habeo domi.
Han.
  1. O mi hospes, salve multum. nam mihi tuos pater
  2. patritus † ergo hospes Antidamas fuit.