Mercator
Plautus, Titus Maccius
Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.
- si domi sum, foris est animus, sin foris sum, animus domist.
- ita mi in pectore atque in corde facit amor incendium:
- ni ex oculis lacrumae defendant, iam ardeat credo caput.
- spem teneo, salutem amisi; redeat an non, nescio:
- si opprimit pater quod dixit, exsulatum abiit salus;
- sin sodalis quod promisit fecit, non abiit salus.
- sed tamen dem si podagrosis pedibus esset Eutychus,
- iam a portu rediisse potuit. id illi vitium maxumumst,
- quod nimis tardus est advorsum mei animi sententiam.
- sed in est, quem currentem video? ípsus est. ibo obviam.
- nunc, quod restat, ei disperii: voltus neutiquam huius placet;
- tristis incédit (pectus ardet, haereo), quassat caput.
- Eutyche.
- Eu, Charine.
- Prius quam recipias anhelitum,
- uno verbo eloquere: ubi égo sum? hicine an apud mortuos?
- Neque apud mortuos neque hic es.
- Salvos sum, immortalitas
- mihi data est: hic emit illam, pulchre os sublevit patri.
- impetrabilior qui vivat nullus est. dice, obsecro: