Menaechmi

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. neve quemquam accipiat alienum apud se. serviren tibi
  2. postulas viros? dare una ópera pensum postules,
  3. inter ancillas sedere iubeas, lanam carere.
Mat.
  1. Non equidem mihi te advocatum, pater, adduxi, sed viro.
  2. hinc stas, illim causam dicis.
Sen.
  1. Si ille quid deliquerit,
  2. multo tanto illum accusabo, quam te accusavi, amplius.
  3. quando te auratam et vestitam bene habet, ancillas penum
  4. recte praehibet, melius sanam est, mulier, mentem sumere.
Mat.
  1. At ille suppilat mihi aurum et pallas ex arcis domo,
  2. me despoliat, mea ornamenta clam ad meretrices degerit.
Sen.
  1. Male facit, si istuc facit; si non facit, tu male facis,
  2. quae insontem insimules.
Mat.
  1. Quin etiam nunc habet pallam, pater,
  2. et spinter, quod ad hanc detulerat, nunc, quia rescivi, refert.
Sen.
  1. Iám ego ex hoc, ut factumst, scibo. íbo ad hominem atque adloquar.
  2. dic mi istuc, Menaechme, quod vos dissertatis, ut sciam.
  3. quid tu tristis es? quid illa autem irata abs te destitit?
Men.
  1. Quisquis es, quidquid tibi nomen est, senex, summum Iovem
  2. deosque do testes—