Epidicus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. quasi pro illa argentum acceperit, quae tecum adducta nunc est.
Chaer.
  1. Vorsutior es quam rota figularis.
Ep.
  1. Iam ego parabo
  2. aliquam dolosam fidicinam, nummo conducta quae sit,
  3. quae se emptam simulet, quae senes duo dócte ludificetur.
  4. eam ducet simul Apoecides ad tuom patrem.
Str.
  1. Vt parate.
Ep.
  1. Eam pérmeditatam, meis dolis astutiisque onustam
  2. mittam. sed nimis longum loquor, diu me éstis demorati.
  3. haec scitis iam ut futura sint. abeo.—
Str.
  1. Bene ambulato.
Chaer.
  1. Nimis dóctus ille est ad male faciendum.
Str.
  1. Me equidem certo
  2. servavit consiliis suis.
Chaer.
  1. Abeamus intro hinc ad me.
Str.
  1. Atque aliquantó lubentius quam abs te sum egressus intus;
  2. virtute atque auspicio Epidici cum praeda in castra redeo.—
Periphanes
  1. Non oris causa modo homines aequom fuit
  2. sibi habere speculum, ubi os contemplarent suom,
  3. sed qui perspicere possent cor sapientiae,