Epidicus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. scíre cupió.
Chaeribvlvs
  1. Per illám tibi cópiam
  2. copíam parare aliám licet: scivi équidem in principio ilico
  3. nullám tibi esse ín illo copiam.
Str.
  1. Interii hércle ego.
Chaer.
  1. Ábsurde facis qui ángas te animi; si hércle ego illum semel préndero,
  2. númquam inridére nos íllum inultúm sinam servom hominem.
Chaer.
  1. Quíd illum facere vís, qui, tibi quoi dívitiae domi máxumae sunt,
  2. is númmum nullum habés neque sodáli tuo in te cópiast.
Chaer.
  1. Si hercle hábeam, polliceár lubens, verum áliquid aliqua aliquó modo
  2. alicúnde ab alíqui aliqua tíbi spes est fore méliorem fortúnam.
Str.
  1. Vaé tibi, muricide homo.
Chaer.
  1. Qui tibi lubet mihi male loqui?
Str.
  1. Quippe tú mi aliquíd aliquo modo alicunde ab aliquibus blatis
  2. quod nusquamst neque ego id inmitto in aures meas
  3. nec míhi plus adiuménti †ades, quam ille quí numquam etiam nátust.
Epidicvs
  1. Fecísti iam officium tuom, me meum nunc facere oportet.
  2. per hanc cúram quieto tibi licet esse—hoc quidem iam periit:
  3. ne quid tibi hinc in spem referas, oppido hoc pollinctum est;
  4. crede modo mihi: sic ego ago, sic egerunt nostri.