Bacchides

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. malum quidem hercle magnum.
Chrys.
  1. Tibi dico.
Nic.
  1. Quid est?
Chrys.
  1. Non prius salutem scripsit?
Nic.
  1. Nusquam sentio.
Chrys.
  1. Non dabis, si sapies; verum si das maxume,
  2. ne ille alium gerulum quaerat, si sapiet, sibi:
  3. nam ego non laturus sum, si iubeas maxume.
  4. sat sic suspectus sum, cum careo noxia.
Nic.
  1. Ausculta porro, dum hoc quod scriptumst perlego.
Chrys.
  1. Inde a principio iam inpudens epistula est.
Nic.
  1. “Pudet prodire me ad te in conspectum, pater:
  2. tantum flagitium te scire audivi meum,
  3. quod cum peregrini cubui uxore militis.”
  4. pol haud derides; nam ducentis aureis
  5. Philippís redemi vitam ex flagitio tuam.
Chrys.
  1. Nihil est illorum quin ego illi dixerim.
Nic.
  1. “Stulte fecisse fateor. sed quaeso, pater,
  2. ne me, in stultitia si deliqui, deseras.
  3. ego animo cupido atque oculis indomitis fui;