Aulularia
Plautus, Titus Maccius
Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.
- I, iam sequor te, mater. sed servom meum
- Strobilum miror ubi sit, quem ego me iusseram
- hic opperiri. nunc ego mecum cogito:
- si mihi dat operam, me illi irasci iniurium est.
- ibo intro, ubí de capite meo sunt comitia.—
- Picis divitiis, qui aureos montes colunt,
- ego solus supero. nam istos reges ceteros
- memorare nolo, hominum mendicabula:
- ego sum ille rex Philippus. o lepidum diem.
- nam ut dudum hinc abii, multo illo adveni prior
- multoque prius me conlocavi in arborem
- indéque spectabam aúrum ubi abstrúdebat senex.
- ubi ille ábiit, ego me deorsum duco de arbore,
- exfodio aulam auri plenam. inde ex eo loco
- video recipere se senem; ille me non videt,
- nam ego declinavi paululum me extra viam.
- attat, eccum ipsum. íbo ut hoc condam domum.—
- Perii ínterii occidi. quó curram? quo nón curram? tene, téne. quem? quis?
- nesció, nil video, caécus eo atque equidém quo eam aut ubi sim aút qui sim
- nequeó cum animo certum ínvestigare. óbsecro vos ego, mi aúxilio,