Dialogi

miles in acie, miles pugnet in campo: mulier se intra murorum munimenta contineat. habet et illa gloriam suam, si pudicitiam uiro absente seruauerit : cuius haec prima uirtus et consummata uictoria est, non uideri. [*]( 1 ueh. cepit abnuere F corr. 3 insisteret V et cod. Vorstii: instaret AFv 5 in sua (i. e. in coniugii iura) AFMQV: in sua uitia v 6 in eadem V: in eadem eiusdem AFu 7 sanctos Giselinus: scs AFV, et sic uel sanctus plerique II et B et pr. m. F: om. A V, eos M et corr. F; cf. de Prato ad h. I. II suum om. F 10 ad ille V 11 in bello V: bello AFv 12 et in illa v II armata in F partim in litura m. 2 II proelium ABM : proelio FVv II mittebatur A pr. m. II aut iamAFQV: aut cum iam v 13 hostile (om. exercitum) V II conlato V: collocato AM, conlocata (-to corr.) F, collocatus Q II cominus v 11 districto libri et v, sed stricto F 14 pugnabus FQ || tum BMV: tunc AFc 19 ita dicebat mulier inquit V 20 in suo om. F pr. m. 22 choortibus V 2:3 pugnat V 24 illam V 25 casta (caste corr.) seruauerit A II confirmata V ) [*]( 13 )

Illud uero, Sulpici, meminisse te credo, quo affectu nobis, cum et tu coram adesses, illam uirginem praedicarit, quae ita se penitus ab omnium uirorum oculis remouisset, ut ne ipsum quidem ad se Martinum, cum eam ille officii causa uisitare uellet, admiserit.

nam cum praeter agellum illius praeteriret, in quo se ante conplures annos pudica cohibuerat, audita fide illius adque uirtute deuertit, ut tam inlustris meriti puellam religioso officio episcopus honoraret.

nos consequentes gauisuram illam uirginem putabamus, siquidem hoc in testimonium uirtutis suae esset habitura, ad quam tanti nominis sacerdos deposito propositi rigore uenisset.

uerum illa fortissimi uincula propositi ne Martini quidem contemplatione laxauit. ita uir beatus accepta per aliam feminam excusatione laudabili ab illius foribus, quae se uidendam salutandamque non dederat, laetus abscessit.

o uirginem gloriosam, quae ne a Martino quidem passa est se uideri! o Martinum beatum, qui illam repulsam non ad contumeliam suam duxit, sed magnificans illius cum exultatione uirtutem inusitato in his\' dumtaxat regionibus gaudebat exemplo!

ergo cum haut longe ab illa uillula nos manere nox inminens coegisset, xenium beato uiro eadem illa uirgo transmisit : fecitque Martinus, quod ante non fecerat — nullius enim ille umquam xenium, nullius munus accepit —: nihil ex his, quae uirgo uenerabilis miserat, refutauit, dicens benedictionem illius a sacerdote minime respuendam, quae esset multis sacerdotibus praeferenda.

audiant, quaeso, uirgines istud exemplum, ut fores suas, si eas malis obsistere uolunt, etiam bonis claudant, et, ne ad se inprobis sit liber accessus, non uereantur excludere etiam sacerdotes.

totus hoc mundus exaudiat\': uideri se a Martino [*]( 1 illut V, illũ A || sulpicii V 2 praedicarit BMV: praedicaret AFv 1\\ ita om. F 5 praeter in F erasum est, per M 6 ante IV: iam ante AFv II cohibuerat V: cohibebat AFv 7 deuertit AF2V : diuertit Flv 9 in om. F in rasura 10 esset habitura AMV : esse (om. F Lm.) habituram Fv 11 proposito B II fortissima B || uincta F 12 nec F (sed u. 15 idem ne) 14 uidendam se AFv 16 0 om. V II illum repulsum Fcorr. 18 inusitatum — exemplum. FQ 19 aut V 20 senium Y, item paulo post 21 ante FV: antea Av 22 nihil AFQV: nihil uero v 26 malis obsistere uolunt BV: mali obsidere uoluerint AFv 27 reuereantur F corr. 28 exaudiat AFQV: audiat v )