Dialogi

uerum ubi auersa quaedam a mari promuntoria uentis resistunt, terra aliquantulum solidior herbam raram adque hispidam gignit: ea ouibus pabulum est satis utile. incolae lacte uiuunt: qui autem sollertiores sunt uel, ut ita dixerim, ditiores, hordeacio pane utuntur. ea ibi sola messis est, quae celeritate prouentus per naturam soli saeuientium uentorum casus euadere solet:

quippe fertur a die iacti seminis tricensimo die maturescere. consistere autem ibi homines non alia ratio facit, quam quod omnes a tributo liberi sunt. extrema siquidem Cyrenorum ora est, deserto illi contigua, quod inter Aegyptum et Africam interiacet, per quod olim Cato Caesarem fugiens duxit exercitum. [*]( 4 SaIL Jug. 18, 8 ) [*]( 1 in quas V, in qua A corr. BM II scafis V II uacua V: uacua ab AFc 2 studiosus F 3 millibus a littore v II harenas mei: arenas v 4 salustius] sic AFV 5 naues V || tabulatis AFV et corr. B: tabulis B pr. m. Mv || constructum M 7 ne fando quidem uir doctus in Actis erud. Lips. a. 1724 p. 278 8 esset V || clementiore caelo AV: clementior aecelo F, clementiori coelo v II aliquantulum A 10 ibi germina sata nullaARFMQ: ibi satae nulla V, ibi semina germina nulla 2 codd. Gisel. II proueniut V II in instabili Rosweydus (in Vito patrum lib. IV) qui bono libro usus est 12 uirum V II quadam V || promunctoria AF1, promun- taria Fl, promontoria edd. 13 raram herbam F 14 est pabulum AFv II autem V (s. I. sed eadem manu): om. -AFv 15 ordeacio F, hordeaceo A corr. et v 16 proucntus V manu posteriore in proueniens correctum 17 soli ed. Ald. et cod. Venet. (apud de Prato): solis codd. rell. et v II saeuientium scripsi: siue a uim V, siue aeris AFv inepte 18 iactati A II tricesimo AFv II maturascere A 19 a om. AFxv 20 cyrinorum V, cyrenarum AB, Cyrenacorum M, quae uera lectio uidetur II hora V - )

Ergo ad tugurium illud, quod eminus conspexeram, pertendi: ibi inuenio senem in ueste pellicia. molam manu uertentem. consalutatos accepit nos benigne.

eiectos nos in illud litus exponimus, et ne statim repetere cursum possimus, maris mollitie detineri: egressos in terram, ut sit mos humani Ingenii, naturam locorum cultumque habitantium uoluisse cognoscere: Christianos nos esse: id praecipue quaerere, an essent aliqui inter illas solitudines Christiani.

tum uero ille flens prae gaudio ad genua nostra prouoluitur: iterum nos ac saepius exosculatus inuitat ad orationem: deinde expositis in terra ueruecum pellibus facit nos discumbere.