Dialogi

ille uero nihil his terroribus permoueri, sed magis ita omnem oboedientiam polliceri, ut, si eum abbas in ignem ire praeciperet, non recusaret intrare. quam illius professionem ubi magister accepit, non cunctatus probare profitentem.

casu clibanus [*]( 2 percunctanti F 6 regressus ABFMV: regressus sum Qv 9 in om. V II isdem F: hisdem AV, iisdem v II agere ABFQV: degere v 10 deuersantium V II in in A erasum est 11 cognouistis Rosw. et V: cognoscitis AFo 13 a monasterii abbate BMV: ad monasterium abbatis AFv 15 quaelibet V 18 incitandam V: excitandam AFv 21 ingressus suscipi se rogaret BMV: ingressus coepisset rogare FQ (et sic v, sed ingressurus), ingressurus coepisset rogare ut susciperetur A 26 permoui V 27 praeceperit Fpr. m. et V 29 cunctatus AFlV: cunctatus est M, cunctatur F corr. et v )

et qui putabatur arsurus, uelut frigido rore perfusus se ipse miratus est.

sed quid mirum, si tuum, Christe, tironem ignis ille non adtigit? ut nec abbatem pigeret dura mandasse nec discipulum paeniteret imperio paruisse: qui eo quo aduenerat die, dum temptaretur infirmus, perfectus inuentus est: merito felix, merito gloriosus, probatus oboedientia, glorificatus est passione.

In eodem autem monasterio factum id, quod dicturus sum, recenti memoria ferebatur. quidam itidem ad eundem abbatem recipiendus aduenerat. cum prima ei lex oboedientiae poneretur ac perpetem polliceretur ad omnia uel extrema patientiam, casu abbas storacinam uirgam iam pridem aridam manu gerebat.

hanc solo figit adque illi aduenae id operis inponit, ut tamdiu uirgulae aquam inriguam ministraret, donec, quod contra omnem naturam erat, lignum aridum in solo arente uiresceret.

subiectus aduena durae legis imperio aquam propriis umeris cotidie, conuehebat, quae a Nilo flumine per duo fere milia petebatur. iamque emenso anni spatio labor non cessabat operantis, et de fructu operis spes esse non poterat: tamen oboedientiae uirtus in labore durabat. sequens quoque annus uanum laborem iam affecti fratris eludit.