Dialogi

Severus, Sulpicius

Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.

cum [*]( 1 ac lam. AFV: ct lam. v 3 mooit AFv 4 secuntur F 1\\ nam subinde reatitans V: nam praeiens et subinde restans AFv || subindeque resp. M 5 duceret Q 10 animaduertit AFv 14 desiderauerant Ald. 16 et gloriam M 18 inuisitatae Meursius 19 amminiculo F II circumiectus V 23 quae est syenis (synis V) BV: quae est Syenes Bosw., quae syenis (sienis A) iungitur AFv 24 contulisset et Fv || herbarum V: herbis herbarumque AFv, cf. I, 15, 2 25 praedulcis BY: praedulces AFfJ; caue tamen praedulcis, ut de Prato putat, pro genetiuo singul. numeri habeas p uixisset F in rasura m. 2 26 nociua Y: noxia AFv 27 saporS F corr. 28 erant V: om. AFfJ || loetale AF II cohibebant AV: habebant Fm. 2 (∗∗ h∗bebant pr. m.), continebant dett. )

169
ergo edentem uis interna torqueret et inmensis doloribus uitalia uniuersa quaterentur ac frequens uomitus cruciatibus non ferendis ipsam animae sedem stomacho iam fatiscente dissolueret, omnia penitus quae sunt edenda formidans septimum ieiunus diem spiritu deficiente ducebat, cum ad eum fera, cui ibicis est nomen, accessit.

huic propius adstanti fasciculum herbarum, quem collectum pridie adtingere non audebat, obiecit: sed bestia quae uirulenta erant ore discutiens, quae innoxia nouerat eligebat. ita uir sanctus eius exemplo quid edere, quid respuere deberet edoctus, et periculum famis euasit et herbarum uenena uitauit.

sed longum est, de omnibus, qui eremum incolunt, conperta nobis uel audita memorare. annum integrum et septem fere menses intra solitudinem constitutus exegi, magis uirtutis admirator alienae, quam quod ipse tam arduum adque difficile potuerim temptare propositum: saepius tamen cum sene illo, qui puteum et bouem habebat, habitaui.

Duo beati Antoni monasteria adii, quae hodieque ab eius discipulis incoluntur. ad eum etiam locum, in quo beatissimus Paulus primus eremita est diuersatus, accessi.

rubrum mare uidi, iugum Sina montis, cuius cacumen caelo paene contiguum est et nequaquam adiri potest.

inter eius recessus anachoreta esse aliqui ferebatur, quem diu multumque quaesitum uidere non potui, qui fere iam ante quinquaginta annos a conuersatione humana remotus nullo uestis usu, saetis corporis sui tectus, nuditatem suam diuino munere nesciebat.

hic quotiens eum religiosi uiri adire uoluerunt, cursu auia petens occursum uitabat humanum. uni tantummodo ferebatur se ante quinquennium praebuisse, qui credo [*]( 1 edentem ergo F 2 non referendis F 3 fatescente F 4 sunt Y: essent AFv II ieiunus V: ieiunii M, in ieiuniis AFv 5 cum ABFMV: tum v || hibicis Y (cui nomen est dorcas B et 1 cod. Gisel.) 6 stanti A corr. in astanti 7 bestia V: fera AFv 13 solitudinem Rosw. et Y: solitudincs AFv II constitutos F 17 Antonii AFv II hodie∗∗∗ F 19 deuersatus Y 20 iugum etiam A; sane etiam uel coniunctio desideratur, fort. rubrum m. uidi, nidi iugum etc. II montis AFV: montis adscendi v foeda interpolatione II cacumen Rosw. et v: summum cacumen AFv II est et Y: om. AFv 21 eius (non eius montis) V: huius AFlJ II aliquis AFv 22 dium V 23 ante iam F, iam om. A 24 usu sed A II saetis FY: setis Av 25 nesciebat BV: uestiebat AFv, cf. de Prato ad h. I. 26 occursum u. humanum Y: congressus u. humanos AFv )

170
potenti fide id obtinere promeruit : cui inter multa conloquia percontanti, cur homines tantopere uitaret, respondisse perhi-

betur, eum, qui ab hominibus frequentaretur, non posse ab angelis frequentari. unde non inmerito recepta opinione multorum fama uulgauerat, sanctum illum ab angelis uisitari.