Vita Sancti Martini

Adque ut minora tantis inseram — quamuis, ut est nostrorum aetas temporum, quibus iam deprauata omnia adque corrupta [*]( cum aut digitis — inditae sunt AF, nam aut digitis - inditae 11 27 porsaepe AFv II fugauerunt V: effagauerunt ÅFv 2 quartanis BM 4 accessu BM, ut uidetur: accensu, AF, itetn V, sed in hoc s manu posteriore in rasura scripta est. Retinuimus lectionem uulgatam, cum salt- locutio accessio febris vulgaris sit, sed rasura in V probabiie fit Sulpicium scripsisse in ipso accentu (i. e. incremento) ardoris, cuius locutionis haec similia accentus hiemis, doloris etc. in lexicis adferuntwr II febris fugata F 6 uoueret A II uirginitatis V II dicaret AFV II profectus F pr. m. 7 praesens ob uirtutem AFQ II quae] per quas F m. 2 in ras. 10 Paulinus magni uir V: Faulinus uero uir magni AFv 12 pinicillo V, peniculo AFv 14 caenaculo F, coenaculo v 15 grados V et pr. m. F 16 et] nec V; an nec raodicis ? 17 unguedine V: unguento BM, unguine AFro 18 superlinire linores BMV: membra contingere AFv 19 sed BMV: sed quia AFv 21 excellentioribus F 23 inferam\' F (sed uirgula uidetur a 2 m.) )

nam et si pro aliquibus regi supplicandum fuit, imperauit potius quam rogauit, et a conuiuio eius frequenter rogatus abstinuit, dicens se mensae eius participem esse non posse, qui imperatores unum regno, alterum uita expulisset.

postremo, cum Maximus se non sponte sumpsisse imperium adfirmaret, sed inpositam sibi a militibus diuino nutu regni necessitatem armis defendisse, et non alienam ab eo Dei uoluntatem uideri, penes quem tam incredibili euentu uictoria fuisset, nullumque ex aduersariis nisi in acie occubuisse, tandem uictus uel ratione uel precibus ad conuiuium uenit, mirum in modum gaudente rege, quod id impetrasset.

conuiuae autem aderant, uelut ad diem festum euocati, summi adque inlustres uiri, praefectus idemque consul Euodius, uir quo nihil umquam iustius fuit, comites duo summa potestate praediti, frater regis et patruus: medius inter hos Martini presbyter accubuerat, ipse autem in sellula iuxta regem posita consederat.

ad medium fere conuiuium, ut moris est, pateram regi minister obtulit. ille sancto admodum episcopo potius dari iubet, expectans adque ambiens, ut ab illius dextera poculum sumeret.

sed Martinus ubi ebibit, pateram presbytero suo tradidit, nullum scilicet existimans digniorem, qui post se prior biberet, nec integrum sibi fore, si aut regem ipsum aut eos, qui a rege erant proximi, presbytero praetulisset.

quod factum imperator omnesque qui tunc aderant ita admirati sunt, ut hoc ipsum eis, in quo contempti fuerant, [*]( 1 ut paene FQ, sed ut in F erasuni 3 uictoriae laetum V 4 orbis BMV: om. AFv 5 degenere V: degeneri AFv 1\\ inconstantiae regiae clientillae V 7 supplicandum regi AFv 10 imperatores ÃFV: duos imperatores F corr. et v II uitae V 11 sej hic margo in V laesa est, nec tamen se in eo uidetur fuisse 14 paenes V 17 conuiuiae V II autem om. Finrasura 18 ueluti AFv II summi itaque V 22 in V: om. AFv 25 ebebit V 27 post se prior biberet AB: possit prior bibere FQV, post se (oro. prior) biberet 2 codd. Gisel. et v ) [*]( 9 )

eidemque Maximo longe ante praedixit futurum ut, si ad Italiam pergeret, quo ire cupiebat, bellum Valentiniano imperatori inferens, sciret se primo quidem impetu futurum esse uictorem, sed paruo post tempore esse periturum.

quod quidem ita uidimus. nam primo aduentu eius Valentinianus in fugam uersus est: deinde post annum fere resumptis uiribus captum intra Aquileiae muros Maximum interfecit.